ΤΑ ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ περίληψη

ΤΑ ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ

  Τον 16^ο αιώνα πολλοί Κερκυραίοι, Κρητικοί και Μανιάτες πολέμησαν τους Τούρκους στο πλευρό των Βενετών και από στεριά και από θάλασσα. Συμμετείχαν μάλιστα και στη ναυμαχία της Ναυπάκτου όπου οι Τούρκοι έπαθαν ολοκληρωτική καταστροφή.

  Το 1600 ο μητροπολίτης Λάρισας Διονύσιος (Φιλόσοφος) ξεσήκωσε τους Θεσσαλούς, όμως επειδή το κίνημά του απέτυχε φυγαδεύτηκε στη Ρώμη. Τελικά οι Βενετοί αποσύρθηκαν οριστικά από τις ελληνικές υποθέσεις.

  Τον 18^ο αιώνα ενεργό ρόλο στον ξεσηκωμό των Ελλήνων ανέλαβαν οι Ρώσοι. Άλλωστε κυκλοφορούσε από αιώνες πριν η φήμη πως τη σωτηρία μας θα μας την εξασφάλιζε <<το ξανθό γένος>>. Οι αδελφοί Ορλώφ (Ρώσοι αξιωματούχοι) ήρθαν στη Μάνη και ξεσήκωσαν τους Έλληνες. Την ίδια ώρα το ίδιο έκανε και στην Κρήτη ο Ι. Δασκαλογιάννης. Νίκη επίσης σημείωσαν οι Ρώσοι με τα πλοία τους στη ναυμαχία στο Τσεσμέ (απέναντι από τη Χίο). Στη συνέχεια υπογράφτηκε και  η Συνθήκη Κιουτσούκ Καιναρτζή που επέτρεπε στους Έλληνες να ταξιδεύουν με τα πλοία τους φέροντας τη ρώσικη σημαία. Ο Λάμπρος Κατσώνης (ως αξιωματικός του ρωσικού στρατού) και ο Γεώργιος Ανδρίτσος  έκαναν  κι αυτοί επιθέσεις στο Αιγαίο εναντίον των Τούρκων.

   Στα τέλη του 18^ου αιώνα επειδή δεν έχει δοθεί λύση στο ελληνικό θέμα, οι Έλληνες στρέφονται στους Γάλλους και τον Μέγα Ναπολέοντα. Ούτε κι εδώ όμως δεν τη βρίσκουν κι έτσι συνειδητοποιούν ότι πρέπει να πάρουν την τύχη τους οι ίδιοι στα χέρια τους αν θέλουν να ελευθερωθούν από τον τουρκικό ζυγό.